مشکلات کلینیکی موجود در زمینه تصحیح ارتودنسی پوشش زیاد دندان های قدامی فک پایین توسط دندان های قدامی

متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) می تواند پوشش زیاد دندان های قدامی فک پایین توسط دندان های قدامی بالا را با ترکیبی از فشردن دندان های قدامی به داخل استخوان و یا با اعمال نیروی ارتودنسی جهت کمی خارج کردن دندان های خلفی از استخوان درمان نماید عقای و نظرات درمانی ارتودنسی برای درمان بیماران دارای پوشش زیاد دندان های قدامی فک پایین توسط دندان های قدامی بالا در طی ده سال گذشته به طور قابل ملاحظه ای تغییر کرده است که این امر به دلیل تاکید روزافزونی است که بر اهمیت زیبایی نمایان شدگی عمودی دندان های قدامی فک بالا در طی صحبت کردن معمولی و در وضعیت معمولی لب ها اعمال می شود در حالی که در گذشته فشردن دنادن های قدام بالا به داخل استخوان به عنوان سنگ بنای تصحیح پوشش زیاد دندان های قدامی فک پایین توسط دندان های قدامی بالا در نظر گرفته می شد که سبب نهفته شدن دندان های قدامی بالا در پشت لب بالا در حین صحبت می شود چنین خطایی مشخص نمی شود مگر اینکه متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) میزان نمایان شدگی دندان ها را در حین صحبت و موقع لبخند از نمای روبرو مرد بررسی ارتودنسی قرار دهد با افزایش سن بیمار و متعاقب آن افتادگی لب بالا و نمایان شدگی نازیبای دندانی در جوانی به طور قابل پیش بینی با گذشت سن بدتر می شود موقعیت مرجع عمودی ایده آل برای در نظر گرفتن جایگاه لبه دندان های قدامی بالا به منظور طرح ریزی درمان ارتودنسی در حالتی که لب ها در وضعیت معمول و استراحت می باشد مشخص می شود راهنمای کلینیکی این مساله برای متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) آن است که دندان های قدامی بالا را باید به نحوی در جهت عمودی حرکت داد که رابطه آنها با موقعیت در حال استراحت و معمولی لب نسبت به سن بیمار بهبود یابد در یک فرد بالغ جوانی که بین 20 تا 30 سال سن دارد حداقل باید 3 میلیمتر از دندان های قدامی بالا نمایان باشد برای فرد بالغ 30 تا 40 ساله حداقل 1/5 میلیمتر نمایان شدگی دندان های قدامی بالا و در یک فرد 40 تا 50 1 میلیمتر بایستی در حالت استراحت و معمولی لب ها دیده شود در بیماران بالای 50 تا 60 سال به طور طبیعی به هیچ وجه نباید دندان های قدامی بالا در وضعیت استراحت لب ها نمایان شود از نظر متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) موقعیت ایده آل برای بالغین هنگامی حاصل می شود که در موقعی که بیمار با جدیت مشغول صحبت کردن است دندان های طرفی فک بالا دیده شود موقعیت لب - دندان در وضعیت معمول باید به طور دایم در طول درمان ارتودنسی تحت نظر قرار گیرد از آنجا که هیچ متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) خواستار مسن تر به نظر رسیدن بیمار خود نسبت به سن واقعی اش نمی باشد لذا بررسی دقیق میزان نمایان شدگی دندانی حین صحبت کردن قبل از تصمیم گیری در مورد نیاز به فشردن دندان های قدامی به داخل استخوان در طی درمان های ارتودنسی از اهمیت خاصی برخوردار است در مواردی ترکیبی از ارتودنسی و افزایش طول تاج دندان با تکنیک های پروتزی و با لامینیت پرسلنی روش انتخابی برای درمان باشد از نظر زیبایی شناسی متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) در طیف وسیعی از بیماران با پوشش زیاد دندان های قدامی فک پایین توسط دندان های قدامی بالابهترین استراتژی درمان فشردن دندان های قدامی پایین به داخل استخوان و نه دندان های قدامی بالا می باشد ان مساله مخصوصا در مواردی که curve of spee ( قوس قدامی خلفی دندان ها ) به طور مشخص وجود دارد و هنگامی که شش دندان قدامی پایین در ابتدای درمان بالاتر از پلان اکلوزال فانکشنال قرار دارند موضوعیت می یابد اشتباه و خطای رایج در درمان ارتودنسی در بعد عمودی ایجاد یک خط لبخند مستقیم به جای قوس لبه دندان های قدامی بالا در هنگام لبخند می باشد احتمالا در ارتودنسی به صاف شدگی نا مطلوب قوس خنده کم بها داده می شود Ackerman متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) گزارش نموده اند که در 32% بیماران آنها در طی درمان درمان ارتودنسی دچار صاف شدگی لبه دندان ها هنگام لبخند شده اند یکی از دلایلی که چنین تغییراتی ممکن است از دید متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) مخفی ماند آن است که این حالت فقط موقعی قابل مشاهده است که بیمار از نمای روبرو مورد معاینه قرار گیرد نیل به توازی مطلوب بین دندان های قدامی بالا و لب پاین در حالت لبخند ممکن است به نظر دشوار برسد به هر حال از لحاظ کلینیک ارتودنسی این حالت را به راحتی می تواند در صورتی که دو دندان قدامی بالا از دو دندان کناریشان 0.5 - 1.5 میلیمتر طویل تر توسط متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) قرار گرفته شود ایجاد نمود

www.drsadreddini.ir